İnsan dişlerinin dış ve iç yapısı: tanım, diyagram, kesit fotoğraf

Bir kişinin dişi yiyecek öğütmek için gereklidir ve bu işlevin yerine getirilmesini sağlayan benzersiz bir yapıya sahiptir. Kesiciler, dişler, premolarlar ve azı dişleri gibi birkaç gruba ayrılırlar. Bu bölünme anatomi, amaç ve diş çıkarma özelliklerinden kaynaklanmaktadır - bunların hepsi makalede tartışılacaktır.

Diş oluşumu, miktarları ve isimleri

Doğum öncesi dönemde dişler oluşur. Bu sürece odontogenesis adı verilir ve gebeliğin ikinci ayından itibaren başlar. Dördüncü aydan itibaren insan dişlerinin anatomik yapısı, biyokimyasal bileşimi ve histolojik yapısı hakkında konuşabiliriz.

Çocukların ve yetişkinlerin kaç dişi vardır, isimleri

Çocuklar 20 primer dişe sahiptir ve yetişkinlerde, hiç de patlamayan bilgelik dişlerinin varlığına bağlı olarak 28 veya 32 azı dişi vardır. İstatistiklere göre, kalıcı dişlerin oluşumu 25 yılda tamamlanmaktadır.

Fotoğrafta süt dişi çeşitleri

Bir diş bağımsız rejenerasyona sahip olmayan tek insan organıdır. Dişhekimliğindeki her bir diş ünitesini belirtmek için, ağız boşluğu geleneksel olarak 4 bölüme ayrılır: üst ve alt çenenin sol ve sağ tarafları. Tüm bölümler simetriktir ve şunları içerir:

• iki kesici;
• bir diş;
• iki premolar veya küçük çiğneme dişi;
• üç azı dişi veya büyük çiğneme dişleri.

Fotoğraf: insan kalıcı diş türleri

Yaşam için her insan bir diş değiştirir. 2,5 yaşına kadar, çocuklarda 20 diş ünitesinden oluşan bir süt ısırması oluşur. 6 yaşlarında, molar dişler yavaş yavaş yerli dişliler tarafından değiştirilir, yerine koyma işlemi 11 yıl sonra sona erer.

Diş Hekimliğinde diş hekimliği

Diş hekimleri diş ünitelerinin atanmasını kolaylaştırmak için, tam adlarından ziyade sayısal bir terim kullanır. Her bir dişe, 1'den 8'e kadar olan sırayla kendi numarası atanmıştır. 1 sayısı, merkezi kesici dişi (8) gösterir - bilgelik dişi veya şekil sekiz.

Hastanın kartında, dişin seri numarasını bir Arap rakamı ile ve sonra yan (sol veya sağ) ve alt veya üst çeneye ait olduğunu belirtmek gelenekseldir. Bugüne kadar birçok diş isimlendirme sistemi var, ancak Rusya'da en popüler olanları sayısal kalıyor.

Çeneleri kapatırken, üst dişlerin alt kısmının üst üste gelmesi gerekir. Eğer ısırık doğruysa, alt kron üst altın altına ⅓ gizlenir. Rahatsız ısırık çiğneme fonksiyonunu ve estetiği etkiler.

Sınıflandırma, dişlerin amacı ve kök sistemlerinin yapısı

Tüm dişler görünüm ve amaç bakımından farklıdır. Konuma ve fonksiyonel yüke bağlı olarak aşağıdakiler bulunur:

• Ön dişler ön dişlerdir. Her çenede toplam 8, 4 vardır. Onların yardımıyla, katı yiyeceklerin ısırılması ve kesilmesi gerçekleştirilir.
• Dişler. "Dişliler" teriminin kökeni, yırtıcı hayvanların dişleriyle olan benzerlikleri ile ilişkilidir. Dişlerin sayısı - 4 adet, her çenede 2 adet.
• Premolarlar. Yetişkin ağzında 8 premolar vardır, ilk dördü üst çenede, ikincisi alttadır.Bir çiğneme işlevi görürler.
• Azı dişleri. Toplam miktar - 8 adet, çiğneme gıdalarından sorumludur.

Fotoğraf: farklı tipteki dişlerin yapısındaki farklılıklar

Fotoğraf üst kısımdaki azı dişlerini gösterir.

Resim alt azı dişlerini göstermektedir

Taçlar ve kesicilerin kökleri

Kesiciler, sivri kesme kenarlarına sahip düz, keski şeklinde bir taç bulunmasıyla ayırt edilir. En büyük boyutlar üst çenenin iki merkezi kesici ucuna ulaşır.

Alt çenenin yanal kesicileri, üstte bulunanlardan daha büyüktür. Bu türün tüm dişleri, düz, konik bir şekle sahip bir kök mevcudiyeti ile birleştirilir.

Taçlar ve diş kökleri formları

Tüm insan dişleri arasındaki en uzun köklerin dişleri vardır. Görevleri, yiyeceği küçük parçalara ayırmak.

Dilin yanından, diş taçını eşit olmayan iki parçaya bölen bir oluk geçmektedir. Taç şekli koniktir. Ve kenarı tek, açıkça tanımlanmış bir tüberkül.

Kronların şekilleri ve premolarların kökleri

Premolar çiğneme işlevini yerine getirir. Birinci üst molar diş prizmatik bir şekle sahiptir ve yanaktan yuvarlatılmıştır. Kesme yüzeyi, aralarında geniş doğal girintilerin bulunduğu hacimsel silindirlerle temsil edilir. Kök çatallanır ve düzleştirilir.

İkinci premolar'ın ana özelliği kök sistemidir. Konik şekli ve kökün ön tarafından hafif bir kompresyon varlığı ile ayırt edilir.

Alt çenenin ilk premoları yuvarlatılmış bir şekle ve kesme tabanı olarak iki tüberküloğa sahiptir. Tek kök düzleşir.

İkinci alt premolar, ilk ve daha büyüktür. Temas yüzeyi at nalı şeklindeki doğal oyuklarla ayrılmış iki büyük tüberkül ile temsil edilir.

Kron formları ve azı dişi kökleri

İlk üst azı dişi en büyük dişidir. Dikdörtgen bir tacı var. Kök sistemi üç bölümden oluşur - merkezde bir kök, geri kalan kısımlarda.

Her iki çenenin ikinci azı dişleri kare şeklinde ve daha mütevazı boyutlardadır. Alt çenenin ilk azı dişinde iki kök ve taç üzerinde beş tane yumru vardır.

Üçüncü azı dişleri veya bilgelik dişleri birçok kişiden yoksundur. İkinci azı dişleriyle aynı görünüyorlar. Ana fark kök sistemlerinde yatmaktadır - çok sayıda kökle (beşe kadar) kavislidir. Sekizinci dişin köklerinin son oluşumu 24 yaşında gerçekleşir.

Resimlerle dişlerin anatomik yapısı

İnsan dişinin dış anatomik yapısı:

• Taç, bir dişin en zor kısmı olan emaye ile kaplı görünür bir alandır. Yüzey tabakası koruyucu bir işleve sahiptir ve dentin korumak için tasarlanmıştır.
• Kök kısmı, dişlerin beslenmesini ve beslenmesini sağlayan sinir lifleri, arterler ve damarların bir kompleksidir. İkinci kök fonksiyon tutmadır.
• Boyun, kök ile taç arasındaki bağlantı işlevi gören alandır. Daralmış bir biçimde farklılık gösterir.

Şema: İnsan dişinin dış yapısı

İnsan dişi doku seviyesinde nasıldır

Bütün insan dişleri benzer bir iç yapıya sahiptir. Aşağıdaki diyagram tüm diş katmanlarını göstermektedir - emaye, dentin, çimento, kağıt hamuru.

Şekil dişin histolojik yapısını gösterir

Emaye, bir kılıf gibi dişleri kaplar ve tüm diş dokularının toplam kütlesinin% 25'ini oluşturur. Bu diş katmanının sertliği ve kuvveti, mineral içeriği yüksek sağlar - 397 kg / mm

Emaye tabakasının bileşimi şunları içerir:

• mineraller -% 96;
• organik madde -% 1.2;
• sıvı, su -% 2.3.

Emaye bir dış kabuk ile kaplanmıştır - dişin çiğneme yüzeyini kaplayan bir kütikül. Dişlerin çoğu, minenin hemen altında bulunan dentindir. Daha az dayanıma sahiptir, sertliği 58.9 kg / mm'dir.

Çimento - kök kısmını kapsar ve çoğu bakımdan kemik dokusuna benzer. Yapı tipine bağlı olarak iki tip çimento ayırt edilir:

• hücre içermeyen veya primer - kolajen liflerinden oluşur;
• hücresel veya ikincil - kompozisyon, sementoblastları içerir.

İç diş boşluğu, kağıt hamuru - yumuşak dokudur;

• sayısız sinir;
• kan damarları;
• bağ dokusu

Bağlamda diş yapısı

Kök sisteminin amacı ve yapısındaki farklılıklara rağmen, tüm dişler aynı iç yapıya sahiptir:

• Emaye. Dişleri çevresel etkilerden koruyan çok sert bir yüzey katmanı. Yapıştırılmış prizmaların yapısı olarak tasarlanmıştır. Bileşimdeki çok sayıda mineral tuzundan dolayı, emaye insan vücudundaki en dayanıklı dokudur. Başlıca görevi dentin kronlarını korumaktır. Peliküllerin varlığı, aside doku direnci sağlamıştır.
• Dentin. Kolajen lifi esas alan kaba lifli kumaştan oluşur. Yapısal olarak gözenekli bir kemiğe benzer. İki tip dentin ayırt edilir: yüzeysel ve iç. Birincisi, daha yüksek bir yoğunluk ile karakterize edilir ve enfeksiyonun diş boşluğuna girmesini önler.
• Çimento. Kireçtaşı tuzları ile doyurulmuş kollajen liflerinden oluşur. Katman kalınlığı - yere bağlı olarak 50 ila 150 mikron. İki tip çimento ayırt edilir - hücresel ve aselüler.
• Kavite. Aynı taç şeklindedir ve dentin altına yerleştirilmiştir. Boşluğun tüm alanı hamuru ile doldurulur - dişin beslenmesinden ve bağlanma fonksiyonunun yerine getirilmesinden sorumlu bir doku tipidir. Kan ve lenf damarlarının varlığı, hamurun yüksek hassasiyetini sağlar.

Fotoğraf: kesikli bir diş bu gibi görünüyor

Sütün yapısı ve azı dişleri - farklılıklar

Bir kişinin arka ve ön geçici ve kalıcı dişleri, yaşamları boyunca yapılarında değişiklik geçirir. Ancak, miktar farkına rağmen, benzer fonksiyonları ve görünümleri vardır. Süt dişleri ve azı dişleri arasındaki temel fark, boyuttur - çocuk dişleri yetişkinlerden daha küçüktür.

Diğer farklılıklar şunlardır:

• Çocuklukta, premolar yoktur.
• Azı kökleri ve kronları büyüktür.
• Süt dişlerinde beyaz mavimsi bir renk var, yerli - sarı.
• Süt dişleri çürüğe daha yatkındır, çünkü koruyucu tabakaları - emaye ve dentin - az miktarda mineral içerir.
• Bebeklerin dişlerinin çoğu, ağrı riskini artıran posadır.
• Bebeklerde diş kökleri daha yuvarlak bir şekle sahiptir.
• İlk diş kökleri süt dişlerinin kalıcı olarak değişmesi sırasında yok edilir ve emilir.
• Çene kemerinin küçüklüğü nedeniyle çocuklar daha az dişe sahiptir.

İlk dişler çok uzun olmayan ve çok iyi gelişmiş olmayan bir kök sistemi ile karakterize edilir. Benzer bir yapı süt dişlerinin azı dişlerine dönüşme sürecini kolaylaştırır.

Yaşam boyunca ağız boşluğuna özen göstermek gerekir. Süt dişlerinin negatif durumu yerli halkın sağlığını etkileyebilir. Basit hijyen kurallarına uymak, uzun yıllar güzel bir gülümsemenin korunmasını sağlayacaktır.

Diş Bakımı Kuralları

Kar beyazı gülüşünü ve dişlerin sağlığını korumak için, ağız boşluğunun temizliğine düzenli olarak bakmak gerekir. Dişlerinizi fırçalamak için günde kaç kez ve bunun için hangi cihazların kullanılması daha iyidir, koruyucu muayeneler sırasında diş hekimlerini açıklayın. Dental ürünler için modern pazar, müşterilere geniş bir yelpazede hijyen ürünleri ve cihazları sunmakta olup, doğru seçimi yapmayı sürdürmektedir.

Uzmanlar, dişlerinizi günde en az iki kez fırçalamanızı tavsiye ediyor. Her yemekten sonra, ağzınızı ilaçla veya duru suyla durulayın.

Diş hekimleri üç tür fırçalamayı ayırt eder:

• Zor. Sadece sağlıklı diş eti sahipleri için uygundur. Dairesel hareketlerle, alt ve üst çenelerin dişlerinin yüzeyini işlemektedir. Prosedürün üst dişlerle başlatılmasını önerirler.
• Evrensel.Fırça zemini çalışma yüzeyine 45 derecelik bir açıyla tutar. Hareketler, diş etinden kesme kısmına kadar olan yön yumuşak olmalıdır. Her bölgeye iki diş tedavisi uygulayarak prosedürün dişlerin dışından başlatılmasını tavsiye ederler.
• Dikkatli. Fırçaya diş etine dokunurken özel dikkat gerektirir. Çene, diş etlerinden aşağı doğru dikey hareketleri kapatır ve tekrarlar. Dış diş yüzeyinin tedavisine başlamak için prosedür önerilir.

Şekil diş fırçalama şemasını göstermektedir.

Doğru diş fırçasını seçmek önemlidir. Bunu seçerken, aşağıdaki parametreler dikkate alınmalıdır:

• Rijitlik. Diş eti hastalığı olan bebekler ve yetişkinler için, hamilelik ve emzirme döneminde, kanamalı diş eti ile birlikte, diyabet varlığında, çok yumuşak fırçalar kullanılması önerilir. Orta sert kıllara sahip fırçalar, göreceli olarak sağlıklı dişlere sahip kişiler için uygundur. Sigara içenler ve kahve sevenler için sert kıl fırçalar. Çok sert kıllı fırçalar braket sistemlerini ve protezleri temizlemek için tasarlanmıştır.
• Değer. Fırçanın başı 3-4 dişi örtmelidir.
• Şekle. Yuvarlak kenarlı yuvarlak başlı fırça evrenseldir.

Uygun depolamaya tabi olarak, diş fırçası en az üç ayda bir kez değiştirilir. Fırça durumda değil, açık alanda olmalıdır. Her temizlikten sonra, iyice yıkanmalıdır.

Ek olarak, bir diş macunu, gargara ve diş ipi seçmelisiniz. Bu aletleri ve cihazları seçerken, dişlerin anatomisinde ve dişlerin yapısındaki bireysel özellikler tarafından yönlendirilir.

Ağız boşluğunun uygun hijyeni, sağlıklı dişlerin ve kar-beyaz gülümsemenin korunmasına yardımcı olacaktır.