Bazal implantasyon: nedir, artıları ve eksileri, takma dişlerin yerleştirilme aşamaları, komplikasyonlar

Diş hekiminin bütünlüğünü sağlamak için modern tekniklerin kullanılması, işlemlerin süresini en aza indirmenize ve rehabilitasyon süresini kısaltmanıza olanak sağlar. Dünya diş hekimliğindeki yenilikçi gelişmeler arasında, dişlerin bazal (minimal invaziv) implantasyonu yer almaktadır. Uzmanların bu protez teknolojisine yaklaşımı belirsizdir. Bazı dezavantajlara rağmen, incelenen implantasyon yöntemi, adentia sorununu mümkün olan en kısa sürede çözmeyi mümkün kılar.

Bazal diş implantasyonu nedir?

Bazal protez prosedürü, çene aparatındaki kusurları, kortikal plakaya implantların içine yerleştirerek ve derine yerleştirilmiş kemik tabakalarını ortadan kaldırmanın bir yoludur. İkincisi bazal olarak adlandırılır (bu nedenle tekniğin adı), artan yoğunluk ile karakterize edilir ve neredeyse tamamen atrofik işlemlere etkisizdir.

Tek bir abutment ve çubuğun tek bir birimi olan monoblok sistemleri kullanılarak gerçekleştirilen teknolojinin özgüllüğü, cerrahi işlemlerden 2-3 gün sonra protezli yapıların yükünde yatmaktadır.

Bazal implantların implantasyonuna hem tam hem de kısmi diş yokluğu ile izin verilir. Kurulum, bir delme işlemi yoluyla, bir sıkıştırma yöntemi ile gerçekleştirilir.

Biraz implantasyon öyküsü

Dişçilik sürekliliğini sağlamak için yeni ve benzersiz bir prosedürün ilk raporları geçtiğimiz yüzyılın ikinci yarısında Batı medyasında ortaya çıktı. Tekniğin yazarı Amerikalı diş hekimi L. Linkov'du.

Birkaç on yıl sonra, protez yöntemi ve implantların yapısı bir Alman yerlisi olan Profesör Stefan İde tarafından geliştirilmiştir. Doktor, yenilikçi tekniğe olan ilginin artmasına neden oldu ve benzer düşünceli insanlardan oluşan bir ekip toplayarak teknolojiyi Avrupalı ​​diş hekimlerinin uygulamasına sokmaya başladı. XX-XXI. Yüzyılın başlarında, bazal diş implantasyonu prosedürü ilk olarak Moskova'daki tıbbi kurumlardan birinde Rusya Federasyonu topraklarında gerçekleştirildi.

Bugün, Rusya Federasyonu tıp topluluğu iki gruba ayrılmaktadır: Bazal implantasyonun uygulanmasına karşı çıkan bazı doktorlar, geri kalanı ise protez yönteminin aktif destekçileridir.

İşlem adları için seçenekler

Çok sayıda implantoloji kliniğinin tekliflerini incelerken, gelecekteki hastalar, incelenen adentia çıkarma manipülasyonlarının çeşitli isimleriyle karşı karşıya kalmaktadır. Çok sayıda eş anlamlılığın bulunması, prosedürün özelliklerinden ve dişhekimliği kurumlarının sahiplerinin sunulan hizmetlerin benzersizliğini vurgulama isteklerinden kaynaklanmaktadır.

Tanımlanan teknolojinin standart olmayan yaygın adları arasında şunlar bulunur:

• Tek fazlı protezler. Adentiyle mücadelenin temel yönteminin bu adı, hastaların dikkatini manipülasyon zamanını en aza indirmeye odaklayan klasik bir reklam hareketidir.
• Acil implantasyon veya tek aşamalı yöntem. Bu eşanlamlıların ortaya çıkması, söz konusu implant yerleştirme şemasına bağlıdır - yapılar diş çekmesinden hemen sonra doku içine implante edilir.
• Monoblok implantasyonu. İsim, yukarıda kullanılan sistemlerin spesifik yapısı ile ilişkilidir.
• Sıkıştırma tekniği Böyle bir sözlü atamanın ortaya çıkması protezlerin giriş yönteminden kaynaklanmaktadır. İmplant takılırken dokular tahrip olmaz, ancak yalnızca kompresyon yapılır. Bu prosedür yapının bazal kemiğe yerleştirilmesine yardımcı olur.
• İmplantasyonu ifade eder. Tekniğin adı, klasik implantasyon yöntemlerine kıyasla kronun ve diş kökünün iyileşme süresinde önemli bir azalma ile ilişkilidir.
• Minimal invaziv implantasyon. Vücuda en az müdahale ile bazal implantların kurulumu için bir eş anlamlı. Delinme metodu, geleneksel protezlerin aksine, dişeti dokusunun soyulmasını veya kemik elemanlarının kesilmesini gerektirmez.

Tedavi için bir klinik seçerken, şunu hatırlamalısınız: Bazal dental implantasyon gerçekleştirme şeması tektir ve kullanılan ada bağlı olarak değişmez.

Faydaları

İstatistiklere göre, 100 hastadan 95-99'unda çene aparatındaki hataları gidermek için monoblok implantasyonu kullanılabilir. Bazal implantların reddetme katsayısı, gerçekleştirilen toplam manipülasyon sayısının% 3'ünden fazla değildir. Uzmanların gözlemlerine göre, bu komplikasyonlar çoğunlukla doktorun kalitesiz çalışmasından kaynaklanmaktadır.

İşlem uygulanan hastalara göre, bazal protezlerin temel avantajı, doktorun ziyaret sayısındaki azalmadır: maksimum tedavi süresi bir haftadır. Klasik implantların yerleştirilmesi, incelenen teknolojiden farklı olarak, hastanın tam olarak uyarlanmasını gerektirir - rehabilitasyon süreci 60 ila 180 gün sürebilir.

Yukarıdakilere ek olarak, bazal implantolojinin avantajları şunlardır:

• kanama eksikliği, sütürler;
• asgari komplikasyon riski;
• yumuşak dokuların yapısını bozmadan manipülasyonlar yapmak, bitişik dişlerin dentinleri (işlemler, birikmeden, taşlama yapılmadan gerçekleştirilir);
• hızlı iyileşme;
• çiğneme yükünün düzgün dağılımı;
• belirgin estetik ve kozmetik etki.

Protezlerin yerleştirilmesinin sonunda, yapıların çevresinde, ameliyat sonrası implantların stabilizasyonunu sağlayan özel bir kabuk oluşur. Kortikal tabaka yavaş yavaş çözünür ve yerine kemik yapıları geçer.

Çoğu durumda bazal protezler kemik atrofisi için plastik cerrahi gerektirmez.

İmplantasyonun sıkıştırma tekniğinin önemli bir avantajı, eksik dental ünitelerin yerine konması için klasik şemalara kıyasla düşük maliyetli prosedürlerdir.

Bazal implantasyon sonrası dezavantajları ve komplikasyonları

Teknolojinin ana dezavantajları insan faktörü ile ilgilidir. Manipülasyonda yer alan hekimlerin deneyimsizliği, tarif edilen protez formunun kitlesel girişine karşı çıkan eleştirmenlerin temel argümanlarından biridir. İmplantologun yetersiz kalifikasyonunun sonucu, bazal implantasyondan sonra bir hastada komplikasyonların gelişimi olabilir.

Metodolojinin dezavantajları listesi:

• Takılan bazal implantların pozisyonunu ayarlayamamak. Diş hekimi tarafından yapılan bir hata protezin düzensiz kurulmasına, diş etine tam oturmamasına neden olur.
• Kemik dokusu kaybına bağlı olarak yapısal reddi riski. Komplikasyonların giderilmesi sinüs lifti - yapay kemik gelişimi ile gerçekleştirilir.
• İmplantasyon sırasında diş etlerine, kemiklere, maksiller sinüslere zarar verme olasılığı.

Bazı hastalar eksiler arasında acı verici bir prosedür olduğunu bildirmiştir. Kısmi rahatsızlıktan kurtulma sağlanır: müdahale sırasında - lokal anestezi yardımı ile, manipülasyonların sonunda - analjezik kullanımı ile.

Rehabilitasyon döneminde sık görülen bir komplikasyon oral kavitede küçük ödemlerin ortaya çıkmasıdır. Protez tamamlandıktan 2-3 gün sonra hastanın durumu normalleşir.

Yukarıdaki avantajlar ve dezavantajlar, bazal implantasyonun uygulanmasına karşı ve bunlara karşı temel argümanlar olarak işlev görebilir. Söz konusu yapıların montajı hakkında son bir karar vermeden önce, hastaya birkaç uzmana danışması, klinik web sitesini ziyaret etmesi ve kurumun müşterilerinin yorumlarını okuması tavsiye edilir.

Bazal implantların implantasyonu için endikasyonlar, kontrendikasyonları

İmplantoloji alanındaki çoğu uzman oybirliği ile: Bazal implantların uygulanması, en az 3 diş ünitesinin yokluğunda gereklidir. Diş hekimlerinin yaklaşık% 75'i, 1 kayıp dişi restore etmek için tekniğin kullanılmasına karşı çıkıyor.

Tam ve kısmi adenin yanı sıra, bazal implantların implantasyonu için endikasyonlar şunlardır:

• şiddetli periodontitis;
• ileri periodontal hastalık;
• uzun sigara;
• çıkarılabilir protezlere bireysel hoşgörüsüzlük (plastik parçalara alerjik reaksiyonlar);
• kemik dokusunun atrofisi, sinüs liftindeki tıbbi bir yasaklama ile birlikte.

Hastalığının kronik bir öyküsü varsa, hasta tekniğin kullanımı reddedilebilir. Bunlara diabetes mellitus, merkezi sinir sisteminin işlevsizliği, kalp hastalığı dahildir.

Bir hasta tanımlandığında implantların kemiğin bazal katmanlarına sokulması yasaktır:

• tüberküloz;
• AİDS;
• tümörler (malign, iyi huylu).

İmplantoloji uzmanları, akut artrit, nevroz ve zihinsel bozukluklar, hamile kadınlar, emziren kadınlardaki hastalarda dişçilikteki kusurları ortadan kaldırmak için bazal implantların kullanılmasını önermemektedir. Prosedürün atanmasına nispi kontrendikasyon, bifosfat preparatlarıyla yapılan terapidir.

Kullanılan tasarımlar hakkında kısaca

Rusya Federasyonu'ndaki implantasyon için en yaygın protezlerin listesi Ihde Dental, BOI, PEEK cihazlarını içerir. Bunlardan ilki İsviçre'de vanadyum ve alüminyum alaşımlarından yapılmıştır, düşük bir ret yüzdesine sahiptir. PEEK ürünleri esnek biyopolimerlerden üretilir. Kullanımları, protezlerin hastaların çenelerinin belirli anatomik yapılarına uyarlanmasını mümkün kılar. BOI ürünleri, titanyumdan yapılmış ters çevrilmiş bir “T” harfi şeklindedir ve biyouyumlu implant cihazları grubuna aittir.

Listelenen yapı türlerinin tümü, uzatılmış hizmet ömrü (bazı üreticiler ürünler için ömür boyu garanti verir), güvenilirlik ve güvenlik ile ayırt edilir.

İmplantların belirtilen özellikleri temel bakım kurallarına tabi tutulur. Ürünlerin maksimum servis ömrünü sağlayan önlemler arasında:

• günlük ağız hijyeni;
• irrigatörlerin kullanımı;
• diş ipuçlarının reddi;
• dişçiye düzenli ziyaretler.

Hasta genel olarak iyiliğe özellikle dikkat etmelidir. Kronik, akut patolojilerin varlığının, implantasyon sırasında kurulan protezlerin çalışma süresini dolaylı olarak etkilediği kanıtlanmıştır.

Bazal implantasyon, adenti gibi bir problemi çözmenin bütçe yöntemine ait değildir, ancak düşünülen tasarımların kurulması lehine bir seçim, uzun yıllar boyunca diş sağlığının keyfini çıkarmanıza izin verecektir.

Protez Basamakları

İmplantologlar tarafından yapıların kurulum algoritmasında, 4 ana dönem ayırt edilebilir. İlk - tanı - en fazla 3 gün sürer. Bu aşamada, doktor hastanın tam bir muayenesini yapar, dişlerin durumunu, yumuşak dokuları, çene kemiklerini değerlendirir. Kullanılan araştırma yöntemleri arasında:

• bilgisayarlı tomografi;
• X-ışını muayenesi;
• genel kan testi.

Gerekirse, ağız boşluğu sanitasyonu gerçekleştirilir ve tanı süresi 1 aya kadar uzatılır.

İkinci aşamada, yaklaşan terapi sürecinin bilgisayar simülasyonu gerçekleştirilir. Muayene sonuçları bir PC'ye indirilir, özel yazılım, hastanın çenesinin yapısal özelliklerini dikkate alarak, diş dokularının durumunu analiz etmenize, bazal implantları seçmenize, yapıların uygulama alanını (montaj açısı) belirlemenize olanak tanır. Doktor, hastayla tedavinin tüm nüanslarını tartışır.

Protezin üçüncü aşaması, implantların doğrudan yerleştirilmesidir. İmplant, kemiğin bazal kısmına bir delme metodu ile sokulur. İşlemin sonunda, dayanak (yapının üst kısmı) dişeti dokusunun seviyesinin üstünde olmalıdır. Diş çekimi yapıldıktan hemen sonra, söz konusu cihazları deliklere yerleştirmek için izin verilir.

İşlemin son aşaması, abutment üzerindeki ana elemanı sabitlemektir. Tipik olarak, diş hekimleri protez 3 aşamasının tamamlanmasından 48 saat sonra başlar.

Diş etlerini adapte etmek ve implantasyon sürecini hızlandırmak için, yapı üzerindeki çiğneme yükünde kademeli bir artış önerilir. İlk birkaç gün çok sıcak ve aşırı soğuk yazılar olan katı yiyecekler yemekten kaçınmalısınız. Diş hekimleri, değerlendirilen manipülasyonların uygulanmasından 7 gün sonra iyi beslenmeye geri dönmelerini önermektedir.

Kurulacak ürünler geçicidir: kullanım ömrü 4 yılı geçmez. Belirtilen sürenin sonunda, hasta, başarısız olan plastik protezi kalıcı bir protezle değiştirmek için doktoru tekrar ziyaret etmelidir. Sermet, titanyum veya zirkonyumdan yapılan sonuncusu, 10 ila 25 yıl arasında kullanılabilir.

Videoyu izleyerek bazal implantasyon aşamalarının nüanslarını tanıyabilirsiniz: