Alt ve üst çenenin osteomiyeliti: nedenleri, belirtileri ve tedavisi

Osteomiyelit bulaşıcıdır, birkaç ana tipte sınıflandırılır ve en sık popülasyonun erkek kısmında görülür. Çene osteomiyelitini tedavi taktikleri, semptomların ciddiyetine ve hastalığın etiyolojisine bağlıdır.

Çenenin osteomiyeliti nedir

Diş hekimliğinde osteomiyelit, enfeksiyöz ve cerahatli bir doğadaki çene kemik dokusunun iltihabıdır. Patojenler şunları içerir:

Staphylococci;
E. coli;
tüberkül basili;
rickettsia;
streptokok;
Pseudomonas aeruginosa;
Klebsiella;
gram negatif bakteriler;
virüsler.

Çoğu zaman, çene dokusunun streptokok ve stafilokok enfeksiyonları bulunur. Çoğu zaman, hastalık enfeksiyonun genelleşmesine yol açar, bu da yakınlarda bulunan bir insanın ve dokuların tüm iskelet sisteminin enfeksiyonuna neden olur.

Osteomiyelit multifaktöriyel bir hastalıktır, gelişim olasılığı aşağıdakilerden etkilenir:

patojenik mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyon;
bağışıklık sisteminin durumu;
yerel kan dolaşımının ihlali.

Oluşun nedenleri

Çene osteomiyeliti, patojenik bakteri veya virüslerin vücuda nüfuz etmesi sonucu ortaya çıkar. Hastalığın diğer seyri, insan bağışıklık durumuna bağlıdır. Düzenli ise, hastalık kronik bir aşamaya girer veya hiç gelişmez. Ancak immün yetmezlik ile iltihaplanma süreci ilerlemeye başlayacaktır.

Hangi hastalıklar osteomiyeliti tetikler?

Tüm osteomiyelit nedenleri çeşitli çeşitlere ayrılabilir:

Hastalığın nedenleri grubunun adı	tanım
odontojenik	Enfeksiyon kaynağı kötü bir diş. Zararlı maddeler kemiğe hamuru içinden girdiğinde: pulpitis; alveolit; periodontit; diş kök kisti.
hematojen	Patojenler, birincil iltihap kaynağından iskelet sistemine girerler: tonsillit (hastalığın kronik ve akut formu); aşınmalar; otitis media; kızıl; grip; omfalittir.
travmatik	çene kırıkları; derin kesimler; ateşli silah yaraları; burun mukozasına zarar; ameliyat sırasında enfeksiyon.
kiriş	Maksillofasiyal bölgedeki onkolojik oluşumlar ve sonraki kimyasal ve radyasyon tedavisi ile ilişkilidirler. Hücreler kanserli hücrelere dönüşebilir.
zehirli	Uyuşturucu almanın geçmişine karşı.

Tedavinin taktikleri kesin bir tanıya dayanır, ancak herhangi bir patoloji türü için önce iltihap kaynağını yok etmeli, ancak daha sonra ikinci kez enfekte olmuş organ ve sistemler üzerinde hareket etmelisiniz. Hasta diabetes mellitus, kan oluşturan organların veya kanserin patolojisinden muzdarip olursa prognoz kötüleşir.

Diş çekimi sonrası osteomiyelit

Osteomiyelit diş çekimi sonrası ortaya çıkabilir. Bu durumda, enfeksiyon ağız boşluğu tedavisinin yetersiz kalitesinden dolayı deliğe girer.Patojenler kemik dokusuna delikten girer. Hastalığın ana belirtilerinden biri, deliğin yanında bulunan dişlerin hareketliliğinin artmasıdır.

Süt dişlerinin varlığında osteomiyelit

Süt dişindeki zamanla tedavi edilmeyen çürük boşluk da patolojinin gelişmesine neden olabilir. Üstelik, enfeksiyon genellikle ana dişin hilelerini tahrip eder, bu nedenle primer dişlerle ilgili herhangi bir sorun ortaya çıkarsa, hızlı bir şekilde tedavi edilmeleri gerekir ve yakında çıkacaklarını ummamaları gerekir. Süt dişleri ayrıca vücutta bir iltihaplanma kaynağı olursa çıkarılır.

Çene osteomiyelit tipleri ve semptomları

Hastalığın semptomatolojisi enfeksiyonun odağının bulunduğu yere, patolojinin türüne ve biçimine bağlıdır. Üst çenenin osteomiyeliti ile göz küresi, şakak veya kulaktaki yayılan ağrılar, patolojinin gelişim semptomlarına, mandibular patoloji durumunda ise boyna boyun veya hatta omzuna verir.

odontojenik

Diş hekimliğinde geleneksel odontojenik osteomiyelit, hastalığın en yaygın şekli olarak kabul edilir. Bu hastalık diş patolojilerinin bir komplikasyonu olarak ortaya çıkar.

Resimde akut odontojenik osteomiyelit belirtileri

Patolojinin belirtileri:

sıcaklıkta keskin bir artış;
yüzün şişmesi, özellikle de yörüngenin kenarında;
genişlemiş lenf düğümleri;
burun pasajlarında irin görünümü;
yumruklu geçitlerin ortaya çıkışı;
palpasyonda boğaz yüzü.

travmatik

Fotoğraf alt çenedeki travmatik osteomiyeliti göstermektedir

Travmatik osteomiyelitin ana belirtileri şunlardır:

şiddetli titreme;
eksüdanın yaralanma bölgesinden tahsisi;
yara bölgesinde ağrı;
Vücudun zehirlenmesi.

Alt çenenin osteomiyelitinin en sık görülen semptomları şişlik ve yanlış eklem oluşumudur. Sahte eklem, bir kırıktan sonra rejeneratif kemik dokusu sürecinin ihlali nedeniyle oluşur. Fragmanlar kallus ile değil, gevşek bir doku ile birbirine bağlanır, bu yüzden birbirlerine gevşek şekilde sabitlenirler.

Patolojinin ilk aşamalarında travma nedeniyle klinik tablo silinebilir, enfeksiyondan sadece 3-5 gün sonra aktif olarak görünmeye başlar.

hematojen

Hematojen osteomiyelit gelişimi, başka bir iltihaplı bölgeden çene içine patojenik mikrofloranın girmesi ile ilişkilidir.

belirtiler:

uyuşukluk;
mukozanın şişmesi;
yüksek ateş;
derinin solukluğu;
fistüllerin görünümü;
Vücudun genel zehirlenmesi.

Hastalığa genellikle tüm kafatasının kemiklerinin iltihaplanması ve bazı iç organların hasar görmesi eşlik eder.

Hastalığın akut formu

Akut çene osteomiyeliti aniden ortaya çıkar ve genel ve lokal semptomlarla karakterizedir. Hastalığın belirtileri şunlardır:

40 ° C'ye kadar sıcaklık artışı;
derinin solukluğu;
Patojenik dişin yerinde şiddetli ağrı, zamanla net bir lokalizasyon kaybeder ve tüm çeneye uzanır;
ağrılı bir dişin gevşetilmesi;
Ani zayıflık;
çene eklemi artriti;
yutulduğunda ağrı;
fetid nefes;
yumuşak dokuların şişmesi ve hiperemi;
aşırı terleme;
yüzün belirgin asimetrisi;
genişlemiş lenf düğümleri.

Bu semptomların varlığında ayırıcı tanı aşağıda belirtilmiştir:

spesifik bir tüberküloz, sifiliz veya aktinomikoz formunda;
cerahatli periostit ile;
çene onkolojik hastalıkları ile.

Kronik formu

Kronik osteomiyelit, hastalığın akut formunun ve güçlü bağışıklık sisteminin arka planında oluşur. Bazen hastalık, yanlış seçilmiş bir tedavi nedeniyle kronik bir aşamaya girer. Patolojinin belirtileri:

Alt çenenin tekrarlayan odontojenik osteomiyelit fotoğrafı

kalıcı subfebril durumu;
derinin şiddetli solukluğu;
uyuşukluk;
uykusuzluk;
Yüzde ve ağız boşluğunda fistüllerin varlığı;
mukoza zarının şişmesi;
patolojik diş hareketliliği (bir veya daha fazla);
alevlenme sırasında şiddetli ağrı.

tanılama

Tedaviye başlamadan önce, laboratuvar testleri gereklidir, bunlara dayanarak, vücutta iltihap varlığını belirleyebilirsiniz:

Laboratuvar test türü	Işığa ne geliyor
Kan testi	ESR'deki artış; lökositoz; lökopeni (genelleştirilmiş bir şekilde); bıçak nötrofillerin yüksek içeriği; hemolitik anemi; Hipoalbuminemiye; hipergammaglobulinemi; bir C-reaktif proteinin varlığı; karaciğer transaminazlarının büyümesi; potasyum, klor ve sodyumda azalma; artan fosfor ve kalsiyum seviyeleri.
idrar tahlili	Uygunluk belirlenir: kırmızı kan hücreleri; eritrosit silindirleri; protein izleri.
Kemik ponksiyonu (sadece çocuklar için geçerlidir)	Şunlardan oluşur: iltihaplı iltihap odağından biyopsi almak; Patojenin tanımları.
radyografi	Osteomiyelitin klasik belirtilerini gösterir: kompakt ve süngerimsi madde arasındaki sınırın ortadan kalkması; osteoporoz; periost kabartmasındaki değişiklik; çeşitli tecrit.

X-ışını odontojenik osteomiyeliti

Çene kemiğinin iltihaplanması ile osteomiyelit tedavisi

Tedavi, hastalığın etiyolojisi ve semptomlarına bağlıdır. Aşağıdaki terapi türlerini içermelidir:

antibakteriyel;
immünomodülatör;
desensitizan.

Hastalığı tabletlerle tedavi etmenin bir yolu yoksa, ameliyat belirtilir.

Sadece bir doktora danıştıktan sonra ağrı kesici alabilirsiniz, bu tür ilaçların kontrolsüz alınması ciddi komplikasyonlara neden olabilir. Bu ilaçlar, ağrıyı hafifletmeyi ve enfeksiyonun odağını ortadan kaldırmayı amaçlamamaktadır.

Osteomiyelit için antibiyotikler

Antibiyotikler, çene osteomiyeliti için ameliyat öncesi ve enfeksiyon sahasının temizliği öncesinde reçete edilir; bu, patojenlerin inhibisyon sürecini hızlandırmaya ve aktif üremelerini önlemeye yardımcı olur.

sınıflandırma

Aşağıdaki antibakteriyel ilaçlar en sık osteomiyelit tedavisinde kullanılır:

penisilinler: Amoksisilin, Benzilpenisilin, Nafilin;
sefalosorinler özellikle stafilokok osteomiyelitine karşı etkilidir: seftriakson, sefuroksim;
florokinoller: Levofloksasin, Siprofloksasin;
aminoglikozitler: Amikasin, Torbamisin;
glikopeptitler: vankomisin, teikoplanin.

Mikotik (fungal) enfeksiyon gelişimini önlemek için, antibiyotiklere ek olarak, Flukonazol, Nystatin veya Ketokonazol alınmalıdır.

Antibiyotik sonrası probiyotikler

Bir antibiyotik küründen sonra, probiyotikler gösterilir:

tek bileşenli: Lactobacterin, Bifidumbacterin, Baktisporin;
çok bileşenli: Bifilong, Acylact, Acinol, Linex;
kombine: Bifilis, Bifidumbacterin forte.

Diş kliniğinde cerrahi tedavi

Osteomiyelitin cerrahi tedavisi, hastalığın kliniğine ve kapsamlı bir incelemenin sonuçlarına bağlı olarak gerçekleştirilen çeşitli adımlardan oluşur. Bunlar şunları içerir:

Radikal cerrahi tedavi: sekestrektomi, sekestrektomi, uzun kemiğin trepanasyonu, çene kemiğinin rezeksiyonu.
osteosentez taşımak.
Vaskülerize dokular ile boşlukları değiştirme.
Yumuşak doku defektlerinin tedavisi.
Enfeksiyon bölgesinin cerrahi tedavisi.
Diş çekimi

Osteomiyelit ameliyatları Rusya'nın bütün büyük şehirlerinde (sadece Moskova veya St. Petersburg'da değil) yapılmaktadır. Ameliyata katılmadan önce, klinikten böyle bir planın manipülasyonu için bir lisans talep etmeniz tavsiye edilir.

Yerel terapi

Ameliyattan hemen sonra, yaranın yüzeyini antiseptikler ile tedavi etmek gerekir - Levosin, Khinifuril, Iodopyron veya Miramistin. Ayrıca köpüren aerosoller Dioksizol ve Aminitrozol, ayrıca yara kaplamaları (steril tabakalar) Algimaf, Gentatsikol ve Algipor kullanılmalıdır.Bu tedavi, çenenin ameliyat sonrası pürülan iltihaplanmasının önlenmesine yardımcı olacaktır.

fizyoterapi

Çene hastalıkları için en etkili fizyoterapi yöntemleri şunlardır:

antibiyotik çözeltileri ile elektroforez;
ultra yüksek frekans tedavisi;
UV ışınlarına maruz kalma.

Geleneksel tıp

Geleneksel tıp, osteomiyelitin kapsamlı tedavisinin isteğe bağlı bir parçasıdır. Bu hastalık evde bitkilerden elde edilen losyonlarla tedavi edilemez, ancak bazı iltihaplı belirtileri gidermek için aşağıdaki ilaçlar kullanılabilir (uygun antibakteriyel tedaviye ve doktorun iznine tabi):

anne;
propolis ve arı ürünleri;
bir soda ve tuz çözeltisi;
bitkisel kaynaşmalar.

Bu fonlar hafif bir terapötik etkiye sahiptir, ancak pratikte herhangi bir yan etkisi olmadığından osteomiyelitin karmaşık tedavisinde kullanılabilirler.

komplikasyonlar

Üst ve alt çenenin primer veya kronik osteomiyelitini tedavi etmezseniz, hastalık ciddi komplikasyonlara neden olabilir:

yüz, boyun ve hatta sırtın yumuşak dokularının enfeksiyonu;
sepsis ve enfeksiyonun genelleşmesi;
yörünge bölgesinin iltihaplanması, görme kaybına neden olabilir;
menenjit.

Yanlış tedavi yöntemini seçerseniz, osteomiyelit osteonekroz - gelişebilir - kemik hücrelerinin ölümü, doktora çekiciliğini geciktiremezsiniz.

İnsanlarda çenenin diğer hastalıkları

Çenenin osteomiyeliti en sık görülen diğer hastalıklarla karıştırılabilir:

Hastalık adı	tanım	Kısa açıklama
kemik iltihabı	Periodontal diş dışında kemik dokusu iltihabı.	Bağımsız bir hastalık olarak, osteitis uzun sürmez, hızlı bir şekilde periostite dönüşür.
kemik zarı iltihabı	Periosteum iltihabı.	Akut ve kronik, cerahatli ve seröz. Hastalığın cerahatli bir formu, seröz - yaralanmalara bağlı olarak cerahatli periodontitis komplikasyonu olarak gelişir. Pürülan periostite, fistül oluşumuna neden olan yumuşak dokular ve periosteum füzyonu eşlik eder.
kan zehirlenmesi	Kemik dokusunun bulaşıcı enflamasyonu.	Vücutta enfeksiyon odağının bulunması nedeniyle oluşur ve bu da sıklıkla hastanın ölümüne yol açar.
kist	Epitel astarı olan veya olmayan dişin kökünde veya kemiğin içinde bir boşluk.	Odontojenik (diş hastalıkları nedeniyle) ve odojenik olmayan oluşumları vardır.
Fibrotik displazi	İyi huylu bir tümör oluşumu.	Sürece yüz şeklinin önemli bir deformasyonu eşlik eder. Hastalığın nedenleri bilinmiyor, doktorlar kalıtımın etkisini dışlamıyor.
Osteosarkom, kondrosarkom, lenfoma	Malign tümörler.	Herhangi bir kemik dokusunda ve hatta çenede gelişirler.

Üst veya alt çenenin kemik dokusunun osteomyelitinin en ufak şüphesinde, semptomların yoğunlaşmasını ve komplikasyonların ortaya çıkmasını beklemeden diş hekiminizle iletişime geçmeniz gerekir. Sorunlu dişi çıkarmak daha iyidir ve ödem veya tümör oluşmasını beklemeyin. Ek olarak, halsizlik belirtileri, sadece bir doktorun tespit edebileceği daha ciddi bir hastalığa işaret edebilir.